خداحافظی

از دوستانی که تو وبلاگم آمدن و باعث دلگرمی شدند نهایت تقدیر و تشکر را دارم

وبلاگ برای مخاطب خاص بود و بس 

بالاخره عمری است که می گذرد روزی با اشتیاق و علاقه برای رسیدن به آرزوها وبلاگ نویسی کردیم و امروز خوشحالم که مخاطبم برای خودش صاحب زندگی می باشد .

مدت ها بود که عذاب وجدان آرامشی برای من نگذاشته بود و حالا که حلالم کرده ای با خیالی راحت باید از این صفحه وبلاگ هم خداحافظی کنم 

درست است که سرانجام کار آنی نشد که برایش وبلاگ زدیم ولی تقدیر دست خدایی یکتاست 

و اما آرزوی ما عاقبت بخیری در این لباس است که برایش اشک ها ریخته ام

خدایا چنان کن سرانجام کار؛که در آخر شرمنده حسین و عباس (ع) نباشم

آرزوی خوشبختی برای تمام دوستان و مخاطبان